Hoogsensitiviteit en opvoeding in een migratiegezin
Opvoeden is altijd een uitdaging, maar wanneer een kind hoogsensitief is en opgroeit in een gezin met een migratieachtergrond, kunnen de obstakels nog groter zijn. Taalbarrières, culturele verschillen en een gebrek aan begrip vanuit de omgeving kunnen ervoor zorgen dat een kind zich onbegrepen voelt.
Dit is het verhaal van Anuska, een hooggevoelig en introvert meisje dat worstelt met pesten op school en een gebrek aan erkenning thuis. Haar ouders, die zelf nog hun weg zoeken in een nieuwe samenleving, weten niet hoe ze haar kunnen helpen. Hoe kunnen ze leren om haar gevoeligheid als kracht te zien in plaats van een last?
Een verborgen strijd in stilte
In een klein appartement in een onbekende stad woont de 10-jarige Anuska met haar ouders en twee jongere broertjes. Anuska is anders dan de meeste kinderen in haar klas. Ze is stil, gevoelig en raakt snel overweldigd door harde geluiden en drukke omgevingen. Op school wordt ze gepest omdat ze zich terugtrekt en anders reageert dan de anderen. Thuis voelt ze zich ook niet helemaal begrepen. Haar ouders, die vanuit een ander land zijn gevlucht, spreken de taal niet goed en willen hun problemen liever binnen de familie houden. Ze begrijpen niet waarom Anuska zo snel overprikkeld raakt en zien haar stilte als ongehoorzaamheid.
Elke dag is een uitdaging voor Anuska. Op school lachen kinderen haar uit als ze schrikt van een hard geluid. In de pauze zit ze vaak alleen, terwijl anderen spelen en lachen. Als de leerkracht haar iets vraagt in de klas, voelt ze zich zenuwachtig en onzeker. Ze zou willen dat mensen begrepen hoe hard alles binnenkomt, hoe intens ze gevoelens ervaart en hoe moeilijk het is om zichzelf te beschermen tegen alle prikkels.
Thuis probeert ze haar ouders uit te leggen dat school moeilijk is, maar haar moeder zegt: “Je moet gewoon wat harder zijn, niet alles zo serieus nemen.” Haar vader vindt dat ze meer moet praten en vrienden moet maken. Maar Anuska weet niet hoe! Ze heeft behoefte aan rust, aan begrip, aan iemand die haar vertelt dat het oké is om gevoelig te zijn.
De worsteling van haar ouders
Anuska’s ouders voelen zich machteloos. Ze begrijpen niet waarom hun dochter zo anders is. In hun cultuur wordt gevoeligheid vaak gezien als zwakte, iets wat je moet overwinnen. Ze willen niet dat anderen weten dat hun kind problemen heeft, het zou als een schande kunnen worden gezien. Bovendien is praten met de school lastig. De taalbarrière maakt het moeilijk om uit te leggen wat er speelt, en ze vrezen dat de school hen zal veroordelen.
Ze willen hun dochter helpen, maar weten niet hoe. Ze denken dat strengheid de oplossing is. “Als we haar harder maken, zal ze minder pijn voelen,” denken ze. Maar dat maakt Anuska alleen maar stiller, verdrietiger, nog meer op zichzelf.
De kracht van begrip
Op een dag merkt de juf op dat Anuska steeds stiller wordt. Ze besluit een gesprek aan te gaan en schakelt een schoolmaatschappelijk werker in. Met veel geduld en respect legt de werker uit wat hoogsensitiviteit is en hoe het Anuska beïnvloedt. Ze stelt voor om een vertaler in te schakelen, zodat de ouders beter kunnen begrijpen wat er aan de hand is.
Langzaam beginnen Anuska’s ouders in te zien dat hun dochter niet ‘zwak’ is, maar juist een bijzonder talent heeft. Ze voelt dingen die anderen niet voelen, ze heeft een groot inlevingsvermogen en een sterke intuïtie. Ze leren dat ze haar niet harder hoeven te maken, maar dat ze haar kunnen helpen om met haar gevoeligheid om te gaan.
Een nieuw begin
Met de juiste begeleiding leert Anuska haar emoties te begrijpen en te accepteren. Haar ouders beginnen kleine veranderingen in huis aan te brengen zoals, een rustige plek waar ze zich kan terugtrekken, minder harde geluiden, meer geduld. Op school krijgt ze een maatje dat haar steunt. De pesterijen stoppen niet meteen, maar Anuska krijgt meer vertrouwen in zichzelf.
Voor het eerst voelt Anuska zich niet meer alleen. Ze weet dat haar gevoeligheid geen zwakte is, maar een kracht. En haar ouders? Die leren dat begrip en liefde belangrijker zijn dan de mening van de buitenwereld.